فیک اوت چیست ؟ فیک اوت با نام های شکست کاذب ، شیک اوت ، تله فروشندگان یا خریداران ، گاو ها و خرس ها ، استاپ ران ، استاپ هانت و جهش نقدینگی نیز شناخته می شود . می شود گفت که FO یک جستجو برای نقدینگی است که به دنبال آن تغییر جهت رخ می دهد . اما چرا اتفاق می افتد ؟ سناریو ها و موقعیت های مختلفی برای چرایی وقوع آن وجود دارد . با این حال ، دلیل اصلی آن ایجاد نقدینگی در یک بازار غیر نقدشونده است ؛ توسط صندوق های بزرگ ، برای آزمایش قدرت یک سطح . برای توضیح بیشتر در این مورد ، یک مثال کوتاه لازم است : فرض کنید قیمت یک ابزار مالی در حال افزایش به یک ارزش تاریخی مهم در 100 ( سطح مقاومت ) است که در آن اکثر معامله گران یا با استاپ های زیر 100 یک شکست را می خرند یا با استاپ های بالای 100 در برگشت می فروشند . قیمت بالاتر به 105 حرکت می کند و در مسیر خود استاپ های فروشندگان و سفارشات خریداران را فعال می کند ، اما قیمت بالاتر نمی‌رود و قبل از افت به 80 به 100 بر می گردد . پس اینجا چه اتفاقی افتاده است ؟ صندوق های بزرگ قصد داشتند از 100 بفروشند ، اما به دلیل اهمیت سطح ، سایر شرکت کنندگان بازار نیز همین طور بودند . بنابراین اگر کل بازار در 100 می فروشد ، پس خریداری وجود ندارد ( کمبود نقدینگی ) . اگر پول حرفه ای در 100 می فروخت ، پر شدن بدی دریافت می کردند زیرا قیمت به سرعت از نقطه ورود آن ها دور می شد . برای جذب خریداران برای فروش‌های خود ، آن ها باید با حرکت دادن قیمت کمی بالاتر از 100 ، نقدینگی ایجاد کنند تا خریداران را به ورود ترغیب کنند و همچنین استاپ های فروشندگان را فعال کنند که به فشار خرید می افزاید . این به پر کردن سفارشات فروش انبوه آن ها کمک خواهد کرد . در عین حال ، آن ها می‌ توانند آزمایش کنند که آیا سطح در برابر فشار خرید مقاومت می کند یا خیر . حضور سایر صندوق های بزرگ صعودی ، قیمت را با مومنتوم بالا می برد . هنگامی که پول حرفه ای شروع به فروش کرد ، قیمت به زیر 100 سقوط کرد و استاپ های خریداران را فعال کرد و فروشندگان جدید وارد شدند ، که همه به مومنتوم فروش افزودند .

• کجا اتفاق می افتد ؟ در اطراف مناطق مهمی که استاپ ها قرار داده شده اند ، و معامله گران شکست ( بریک اوت تریدر ها ) منتظر خرید یا فروش هستند ، در مناطق عرضه یا تقاضای مصرف نشده ، در مناطق عرضه یا تقاضای انباشته ( استک زون ) ، و در پایان یک فشرده سازی ( CP ) به سمت عرضه یا تقاضا .
• چگونه یک فیک اوت را شناسایی کنیم ؟ می توان آن را به روش های مختلفی شناسایی کرد ، مانند بسته شدن کندل ( یا بسته شدن دو کندل ترکیبی ) در رابطه با یک سویینگ ” های ” یا ” لو ” قبلی ، یا یک حمایت مقاومت ، یا یک سطح کلیدی .

در ادامه چند مثال را بررسی می کنیم که روش های مختلف شناسایی یک فیک اوت را نشان می دهند 👇 :

در [1] قیمت یک کف سویینگی ایجاد کرد سپس بالا رفت و در [2] به شکلی منحنی بازگشت که از سطح کف سویینگی عبور کرد اما نتوانست در زیر آن بسته شود و این یک فیک اوت است ، سپس قیمت بالای سطح تثبیت شد و دوباره آزمایش کرد که آیا سطح حفظ خواهد شد یا خیر ، سپس بالا رفت . در [3] یک کف سویینگی دیگر و بازگشت در [4] ، با توجه به فضا و زمانی که قیمت برای بازگشت در [4] صرف کرد و شکل منحنی قابل قبول ، قیمت یک فیک‌ اوت ایجاد کرد و به دنبال آن یک آزمایش مجدد و یک فیک‌ اوت دوم قبل از حرکت به سمت بالا . در [5] یک سقف سویینگی و بازگشت در [6] شکل منحنی قابل قبولی نبود ، فیک اوت در [6] برای آزمایش این بود که آیا سطح حفظ خواهد شد یا خیر و در نهایت شکسته شد .

شما می توانید دو فیک اوت را ببینید ، یکی در سطح سقف سویینگی و دیگری در سطح کف سویینگی . در هر دو مورد ، بازگشت منحنی قابل قبولی برای آزمایش سطوح سویینگ وجود داشت و بدون نیاز به آزمایش مجدد فیک اوت‌ ها ، قیمت در هر دو سطح تغییر جهت داده است . قبل از ادامه مثال‌ ها ، ابتدا در مورد شکل منحنی بیشتر توضیح دهیم . عوامل اصلی در یک شکل منحنی که باید در نظر گرفته شوند ، زمان و فضایی است که قیمت برای بازگشت به یک نقطه سویینگی صرف کرده است . کارایی خود شکل می‌ تواند از یک قوس کامل تا یک مثلث متغیر باشد . در اینجا چند نمونه از یک شکل منحنی کامل آورده شده است .

ادامه با مثال‌ هایی از فیک‌ اوت ها 👇 :

قیمت در [1] یک منطقه عرضه ایجاد کرد و در [2] بازگشت و یک سقف پایین‌ تر ایجاد کرد قبل از اینکه دراپ شود و به شکلی منحنی برای بازدید دوم در [3] بازگشت و یک فیک اوت از سقف سویینگی قبلی از [2] و به داخل عرضه ایجاد کرد و به دنبال آن دراپ قیمت رخ داد . با توجه به بازه زمانی ؛ حرکت نزولی موثر بود تا زمانی که از یک سطح S/R فلیپ و یک DP عرضه ایگنور یا نادیده گرفته شده ( نقطه تصمیم ) برگشت .

قیمت با یک شکل منحنی عالی برای دومین بازدید به منطقه تقاضا در [2] بازگشت و یک فیک‌ اوت از کف سویینگ قبلی از [1] ایجاد کرد و یک باز آزمایی به دنبال آن افزایش قیمت رخ داد .

همین مثال در بازه زمانی بالاتر برای دید بهتر از DP ( RBR ) منطقه تقاضا ، بزرگنمایی شده است .

یک منطقه تقاضا در [1] و اولین بازدید در [3] و یک فیک‌ اوت از یک سویینگ لوور قبلی از [2] که به دنبال آن تغییر جهت رخ می‌ دهد . به فضا و زمان بین [2] و [3] توجه کنید ، نه چندان زیاد اما همچنان شکل منحنی از [2] تا [3] قابل توجه است .

همین مثال در بازه زمانی بالاتر بزرگ نمایی شده است تا تفاوت بین بازه‌ های زمانی را هنگام تشخیص شکل منحنی نشان دهد .

در دو مثال زیر ، متوجه روش های اضافی برای شناسایی یک فیک اوت خواهید شد :

در [1] یک منطقه تقاضا که نادیده گرفته شد و در نتیجه به عرضه تبدیل شد ، قیمت کاهش یافت و در [2] یک حمایت تشکیل داد و به دنبال آن یک منطقه تقاضای نادیده گرفته شده و سپس یک دراپ و آزمایش مجدد حمایت شکسته شده که به S/R flip تبدیل شد و یک Fakeout در [3] به منطقه تقاضای ایگنور شده و به دنبال آن دراپ دیگری در قیمت . در [4] یک منطقه تقاضا ایجاد شد و به دنبال آن تقاضای دیگری در [5] و یک رالی به [2] اولین بازدید از تقاضای نادیده گرفته شده از [1] ( اکنون عرضه ) سپس قیمت به سمت تقاضای فرش ( تازه ) در [5] فشرده شد و یک Fakeout در [6] ایجاد کرد و به دنبال آن یک آزمایش مجدد و یک رالی به [7] برای دومین بازدید به عرضه و یک Fakeout از سویینگ های قبلی از [2] و به دنبال آن یک آزمایش مجدد Fakeout و تغییر جهت . توجه داشته باشید که تقاضای نادیده گرفته شده در [1] اکنون کاملا مصرف شده است و [7] یک منطقه عرضه فرش است . در [8] ما یک سویینگ های داریم و در [9] یک DP ( RBR ) تقاضا و به دنبال آن یک رالی به [10] و اولین بازدید به عرضه از [7] ، قیمت به [11] به سمت تقاضا از [9] حرکت کرد و یک Fakeout به سمت حمایت از [8] ایجاد کرد و به دنبال آن یک حرکت به سمت [12] به سمت عرضه برای دومین بازدید و یک Fakeout از سویینگ های قبلی در [10] و به دنبال آن تغییر جهت . در [13] قیمت به سمت تقاضا از [4] بازگشت و عمیقا در آن نفوذ کرد و جهشی که از منطقه عبور کرد و با بسته شدن در داخل آن همراه بود ، نشانه واضحی از مصرف بود .

در این مثال ما روند را سرعت می بخشیم و مستقیما به Fakeouts اشاره می‌ کنیم . در [2] یک نقطه حمایت و یک DBD ( عرضه ) و به دنبال آن کاهش قیمت به [3] که یک سویینگ لو و یک Fakeout ایجاد می کند ( شکل منحنی را می توان در یک بازه زمانی پایین تر مشاهده کرد ) . قیمت در [4] به عرضه بازگشت و یک Fakeout از نقطه حمایت شکسته شده از [2] و به دنبال آن تغییر جهت ایجاد کرد . در [9] یک Fakeout از حمایت از [7] و به یک LTF DP ( RBR ) از [6] و به دنبال آن تغییر جهت . در [10] یک Fakeout از سویینگ های قبلی در [8] و به عرضه از [2] و به دنبال آن یک بازگشت . در [12] یک Fakeout کوچک از کف قبلی و به تقاضا از [5] و به دنبال آن یک فشرده سازی به سمت بالا . در اینجا توجه داشته باشید که واکنش اخیر قیمت به تقاضا از [5] آن را به یک تقاضای انباشته ( استک ) شده بالای تقاضای پایین تر از [1] تبدیل می کند . در [13] فشرده سازی به تقاضای ایگنور شده از [11] که به عرضه تبدیل شد و یک Fakeout از مقاومت ( LQ Spike ) و به دنبال آن تغییر جهت . در [14] بازدید دیگری از مناطق تقاضای انباشته ( استک ) شده و یک جهش به منطقه تقاضای پایین‌ تر و همچنین یک Fakeout از کف از [5] و به دنبال آن تغییر جهت .

| جمع بندی |

در مورد اینکه مردم دوست دارند استاپ را کجا قرار دهند ، مطالعه کنید ! برای مثال : درست بالای “های” و زیر “لو” روز قبل از قوی ترین های آن هاست . باید از قرار دادن استاپ هایتان در مکان های واضح اجتناب کنید . برای مثال ، به جای قرار دادن یک استاپ چند پیپ بالای “های” روز قبل ، آن را 10 پیپ زیر “های” قرار دهید تا قبل از وقوع تمام آن حرکت خارج شوید ، یا مثلا 10 پیپ بالای های قرار دهید زیرا شاید استاپ ها بازار را تا آن حد بالا نبرند . اگر می خواهید از استاپ ها استفاده کنید ، احتمالا بهتر است آن ها را در نقاط معمول قرار ندهید . هیچ چیز 100 درصد ضد خطا نخواهد بود ، اما این یک مفهوم کلی عاقلانه است . به عنوان مثال، فرض کنید من یک سیستم مکانیکی توسعه می‌ دهیم که اغلب استاپ ها را در نقاطی سیگنال می دهد که می دانیم در دنیای واقعی تمایل زیادی به استاپ در آنجا وجود خواهد داشت ، عاقلانه نیست که توقف خود را در جایی قرار دهید که همه تریدر های دیگر استاپ خود را گذاشته اند . همچنین ، آن سیستم لغزش‌ های بالاتر از حد متوسط خواهد داشت . اگر این را درک نکنید و نتایج را بر این اساس تنظیم نکنید ، سیستمی خواهید داشت که روی کاغذ عالی به نظر می رسد ، اما در دنیای واقعی به طور مداوم عملکرد ضعیف تری خواهد داشت .